sportfotografie

Specificaties

De Sigma AF 150-500mm f/5-6.3 DG APO OS HSM heb ik in een opwelling gekocht – voornamelijk vanwege de prijs van nog geen €400,- (tweedehands, zoals ik al mijn lenzen heb aangeschaft). De andere telelens in mijn bezit, de Tamron 70-300mm, is een hele fijne lens, maar soms wil je nét even wat meer bereik hebben. Dit bakbeest levert dat bereik.

Want het ís een bakbeest! Met een gewicht van ruim twee kilo wil je dit monster niet de hele dag aan je camera hebben hangen. Vandaar ook dat deze lens standaard wordt geleverd met een flinke statiefvoet, en het loont om die op een solide statief te monteren. Overigens is de statiefvoet ook prima te gebruiken als stabiel handvat (vandaar de vorm), voor het geval je met dit ding toch uit de hand wil fotograferen. Wat op zich prima te doen is dankzij de beeldstabilisatie, maar het is aan te raden om dit alleen bij goede lichtomstandigheden te doen. Hoewel… ik heb met deze lens uit de hand uitstekende maanfoto’s kunnen schieten! Het verdient echter mijn aanbeveling om de statiefvoet te demonteren als je uit de hand gaat schieten. Mij zit het ding dan meer in de weg dan dat ik er profijt van heb, en bovendien scheelt het gewicht.

Deze lens is niet voor iedereen. Het bereik van 150 tot 500mm is iets dat je echt nodig moet hebben – bijvoorbeeld voor het fotograferen van vogels, sport op grotere afstand, vliegtuigen, of als je paparazzo wilt worden (een tak van fotografie welke niet bepaald hoog in mijn vaandel staat…). Net als bij de Tamron 70-300mm levert bij deze takken van fotografie de cropfactor van mijn Nikon D7500 nog een voordeel van 1,5x zoom op.

Dit is wel een lens met een gebruiksaanwijzing. Zo heeft het me aardig wat tijd gekost met de in de Nikon D7500 ingebouwde AF Fine Tuning om de autofocus scherp te krijgen. Ook de scherpte neemt af boven de 400mm – iets dat je op kunt vangen door te diafragmeren naar f/11, waar de scherpte optimaal is. Maar daar moeten de lichtomstandigheden dan wel naar zijn. 
Dat neemt niet weg dat met deze lens voor een habbekrats prachtige foto’s op grote afstanden zijn te maken.

Kort gezegd: de Sigma AF 150-500mm f/5-6.3 DG APO OS HSM is niet meer de jongste lens – hij is al een tijd uit productie, en tegenwoordig wordt hij overklast door de nieuwere 150-600mm lenzen van Tamron en – ook weer – Sigma. Maar voor het geld is het werkelijk een fantastische supertelelens, en ik ben blij dat ik aan die opwelling heb toegegeven!

<< Tamron SP 70-300mm f/4-5.6 Di VC USD

Sigma 105mm f/2.8 EX DG OS HSM Macro >>

SPECIFICATIES

Specificaties

Een oudje, waar ik al plezier van had toen ik nog met mijn D3100 fotografeerde, is de Tamron SP 70-300mm f/4-5.6 Di VC USD. Ik heb hem een paar jaar geleden (stom, stom, stom!) ingeruild op een Tamron 18-400mm f/3.5-6.3 Di II VC HLD, een op het eerste gezicht geweldige supertelezoom. Maar gaandeweg kwam ik er achter dat de 18-400mm met zijn enorme zoombereik weliswaar zo’n beetje een alleskunner is, maar in niets uitblinkt. Vooral aan het tele-eind werd het beeld al snel erg wollig, wat alleen op te lossen was met een razendsnelle sluitertijd en een toegeknepen diafragma – met onderbelichte foto’s als resultaat. Als reiszoom voldeed hij, maar ook niet optimaal, en daar had ik hem bovendien ook niet voor gekocht. De 18-400mm heeft het nog geen twee jaar bij me uitgehouden, toen heb ik hem verkocht.
Een tijdje geleden was ik (zoals zo vaak) aan het scrollen door de tweedehands secties van de gerenommeerde camerawinkels, en daar stond voor een belachelijk lage prijs de Tamron 70-300mm! Die heb ik dus heel snel besteld, en nu ben ik weer blij.

Deze Tamron is niet te verwarren met de (nog) oudere Tamron 70-300mm f/4-5.6 Di LD Macro 1:2 AF, een lens die indertijd door de fabrikant als macro-lens in de markt is gezet (maar daarin niet geweldig presteert) en beeldstabilisatie ontbeert, wat in mijn optiek voor die brandpuntsafstanden onmisbaar is.
Deze 70-300mm Di VC USD heeft dat wel, en het moet gezegd: die beeldstabilisatie (in Tamron-taal: VC, voor Vibration Control), die werkt uitstekend! Hij grijpt razendsnel aan, en levert minstens 3 stops winst op. Ook de autofocus is snel en scherp.

Deze lens leent zich uitstekend voor bijvoorbeeld event-, wildlife- en vliegtuigfotografie, waarbij de cropfactor van 1,5x van mijn Nikon D7500 een extra zoomvoordeel geeft. Een ander voordeel hiervan is dat de lichtafval die bij gebruik op een full-frame camera soms zichtbaar aanwezig is, op een DX vrijwel afwezig is.
Hij is ook prima geschikt om kleine onderwerpen zoals insecten en bloemen beeldvullend op de plaat te krijgen. Let wel: het is geen macrolens zoals zijn voorganger (daar heb ik bovendien een andere lens voor), maar de close-ups die ik ermee maak zijn van prima kwaliteit. Erg fijn is ook het relatief lichte gewicht van 765 gram.
Dat alles maakt de veteraan in mijn lenscollectie, de Tamron SP 70-300mm f/4-5.6 Di VC USD, een prima aanvulling in mijn rugzak.

<< Sigma 18-35mm f/1.8 DC HSM Art

Sigma AF 150-500mm f/5-6.3 EX DG APO HSM >>

SPECIFICATIES