DE ALLROUNDER: TAMRON 35-150MM F/2.8-4 DI VC OSD

Specificaties

De lens die standaard op mijn D7500 is gemonteerd als hij uit de tas komt is de Tamron 35-150mm f/2.8-4 Di VC OSD. Dit is een full-frame lens met een ongebruikelijk zoombereik. Dit bereik leent zich echter uitstekend voor portretfotografie (het doel waarvoor Tamron deze lens ook in de markt zet), want het vervangt maar liefst zes primelenzen die normaliter voor deze tak van sport worden gebruikt. De brandpuntsafstanden van die primes (35mm, 50mm, 85mm, 105mm, 135mm en 150mm) staan zelfs op de zoomring vermeld! Uiteraard is deze Tamron niet zo lichtsterk als de meeste primelenzen, die in het algemeen een diafragma van f/1.8 tot f/1.2 hebben. Maar aan de andere kant hoef je met deze Tamron maar één lens mee te nemen in plaats van zes. En dat scheelt toch flink in het formaat en gewicht van je cameratas.

Omdat deze lens bij mij op een APS-C body staat, moet ik rekening houden met de cropfactor van 1,5x (voor Nikon). Het zoombereik komt dan – omgerekend naar full-frame – overeen met ongeveer 50-225mm. Globaal hetzelfde bereik dus als de veelgeprezen, maar veel duurdere 70-200mm f/2.8 lenzen. En daar komt het volgende voordeel van deze lens om de hoek kijken: niet alleen is deze Tamron een stuk goedkoper dan de 70-200’s, maar hij weegt ook minder dan de helft ervan. Scheelt een hoop sjouwen als je de hele dag op een evenement rondloopt.

Hoewel Tamron deze lens niet in haar professionele ‘SP’-assortiment wegzet is de kwaliteit ervan zonder meer als professioneel te kenmerken. Vaak is een zoomlens een compromis, waarbij er al gauw scherpteverlies ontstaat aan de uiteinden van het zoombereik. De Tamron 18-400mm f/3.5-6.3 Di II VC HLD, die ik een tijdje heb gehad, is daar een goed voorbeeld van. Die deed alles, maar hij deed niks echt goed. Vooral de beeldkwaliteit tussen 300 en 400mm viel erg tegen.
Niet met deze 35-150mm! De centrumscherpte is over het hele bereik kraakhelder, alleen aan de randen heb je vooral in het telebereik wat verlies aan scherpte – iets waar je met een APS-C sensor totaal geen last van hebt! De autofocus is niet de allersnelste, maar voor mij vlot genoeg, en bovendien zeer nauwkeurig.

Heeft deze Tamron ook minpunten? Het is maar hoe je het bekijkt. De belangrijkste: hij mist natuurlijk wat bereik aan het groothoek-eind, zeker als je hem – zoals ik – op een APS-C body gebruikt. Om die reden heb ik altijd de Sigma 18-35mm f/1.8 DC HSM Art in de tas zitten, een briljante lens die het bereik tot 35mm prima opvult.
Een ander puntje is dat de autofocus niet handmatig kan worden overruled. Je zult dus een schakelaar om moeten zetten om handmatig te focussen. Geen nadeel, wel een aandachtspuntje.
Deze lens kan bij volle diafragma-opening wat last hebben van vignettering – op een full-frame body tenminste. Ook hier weer het voordeel van een DX-camera, want vignettering is bij gebruik op de D7500 totaal afwezig. En als laatste is het me opgevallen dat de zonnekap een heel klein beetje speling heeft op de lens, iets dat je soms merkt als je de camera snel beweegt. Maar het stoort me niet, en ik ben er al zo aan gewend dat het me niet meer opvalt.
Al met al niks bijzonders dus.

Behalve voor portretfotografie gebruik ik deze Tamron primair voor evenement-, concert- en straatfotografie. Daarmee is het mijn standaard ‘walk-around’ lens. Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik superblij ben dat ik voor deze lens met ongebruikelijk zoombereik heb gekozen, want hij vervult voor mij dusdanig veel behoeften dat de Tamron 35-150mm f/2.8-4 Di VC OSD in no-time mijn belangrijkste lens is geworden!

<< De kitlens: Sigma 17-70mm f/2.8-4

De krachtpatser: Sigma 18-35mm f/1.8 >>

SPECIFICATIES