BIO

Duncan van der Velden is echtgenoot, vader, Bosniëveteraan, auteur en hobbyfotograaf.

Ik ben 12 jaar beroepsmilitair geweest bij de Koninklijke Landmacht. In de jaren ’90 ben ik als gewondenverzorger / ziekenautochauffeur drie keer uitgezonden geweest naar Bosnië-Herzegovina – twee keer met de VN-missie UNPROFOR, de derde keer met de NAVO-missie IFOR. De ervaringen die ik daar heb opgedaan hebben een enorme impact op mijn leven en gezondheid gehad, en zijn en blijven daarom een belangrijk onderdeel van hoe ik naar de dingen kijk en in het leven sta. Over die ervaringen en hoe ik daarmee heb leren omgaan heb ik een dagboek bijgehouden, waarin tot in detail mijn  verleden, mijn therapie en de onvoorwaardelijke steun van mijn gezin wordt beschreven. In 2022, drie jaar na het einde van mijn behandeling, zijn mijn gebundelde verslagen vrijwel ongewijzigd gepubliceerd onder de titel ‘Storm In Mijn Hoofd’. Ik had gemerkt dat ik schrijven niet alleen heel erg leuk vond, maar dat ik er ook best wel wat van kon. Daarom ben ik nu bezig met het schrijven van een thriller met als werktitel ‘De Raaf En De Anjer’ – een fictief verhaal, maar dat wel is gebaseerd op mijn ervaringen en die van andere veteranen.

Maar ik mag ook graag fotograferen! Met regelmaat trek ik mijn camera uit de tas om het ‘perfecte plaatje’ proberen te schieten.
Ik ben in 2013 voorzichtig begonnen met fotografie, toen ik mijn eerste digitale spiegelreflexcamera kocht. Dat was toen een Nikon D3100, een instapmodel. Sindsdien is de hobby wel enigszins uit de hand gelopen. Vandaag de dag mag ik mij de trotse eigenaar noemen van een Nikon D7500, een semiprofessionele APS-C spiegelreflexcamera – met daarbij een redelijk complete set kwaliteitslenzen. Hiermee kan ik in vrijwel elke situatie uit de voeten.

Geschiedenis is een belangrijk onderwerp van mijn shoots, en dan met name militaire historie. Vanuit mijn eigen ervaringen met de Bosnische Burgeroorlog vind ik het belangrijk dat de verhalen van oorlog, bezetting, bevrijding en vrijheid worden verteld in de hoop dat mensen er zich bewust van worden dat oorlog nooit de oplossing is, en ik hoop daar met mijn foto’s een kleine bijdrage aan te kunnen leveren. Daarom ben ik vaak te vinden op locaties als bevrijdings- en veteranenevenementen, militair-historische musea, en strijdgebieden als de Ardennen en Normandië.

Maar ik trek ook graag de natuur in, en op reis is mijn camera altijd binnen handbereik. In mijn portfolio staan diverse foto’s die ik tijdens mijn trips in binnen- en buitenland heb gemaakt. Soms geeft dat raakvlakken met mijn voorliefde voor militaire historie. Zo ben ik in 2019 uitgenodigd om een schietserie met tanks in Duitsland bij te wonen.
De laatste tijd ben ik ook steeds meer bezig met straat- en studiofotografie. Hierbij leg ik mij steeds meer toe op zwart-witfotografie.

Mijn voorliefde voor geschiedenis heeft een nieuwe dimensie gekregen sinds ik mijn camera mag inzetten als huisfotograaf voor het preHistorisch Dorp in Eindhoven. Dit openluchtmuseum vertelt aan de hand van gebouwen, objecten, tijdgidsen en verschillende thema-evenementen de geschiedenis van Eindhoven, van de steentijd tot de late Middeleeuwen. Het is dan ook geweldig dat ik daar met mijn camera deel van mag uitmaken. Het fotograferen van de bewoners, attributen en bezoekers is erg leuk, en vaak niet gemakkelijk! Vooral tijdens evenementen als RidderFest, Heksia en VikingFest voel ik me in mijn element, en draait mijn camera overuren.
Het preHistorisch Dorp is geopend van begin april tot eind oktober. Wie weet zien we elkaar daar een keer!